این روزها طرحهای ذخیره و انتقال آب به دوردستها زیاد مطرح میشوند. خط انتقال بهشتآباد از سرشاخههای کارون به فلات مرکزی، انتقال از خزر به فلات مرکزی، انتقال از خلیج فارس به 16 استان فلات مرکزی از مهمترین آنها هستند که ویژگی مشترک این طرحها تفوق نگرش چیرگی بر طبیعت بجای سازگاری با آن، و بیگانگی با بومشناسی است. تجربه نشان میدهد طرحهایی از این دست به نابودی رودها، تالابها، دریاچهها و به تغییر کاربری خطرناک روی زمین انجامیدهاند و در کنار برخی رفتارهای نادرست دیگر انسان امروز، ناقوس پایان حیات روی زمین را به صدا درآوردهاند. این مقاله به نقد طرح انتقال از خلیج فارس به 16 استان میپردازد که بخشهای مهمی از آن در دیگر طرحهای بزرگ انتقال نیز صدق میکند. در این مقاله با پیش درآمدی از وضعیت کنونی زمین، به بررسی سند قرارداد طرح انتقال آب از خلیج فارس به 16 استان مرکزی و مغایرتهای آن با بومشناسی و پایداری زمین میپردازیم.
ظفرنژاد, فاطمه. (1395). نقدی بر طرح انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی ایران. آب و توسعه پایدار, 3(1), 124-129. doi: 10.22067/jwsd.v3i1.59556
MLA
فاطمه ظفرنژاد. "نقدی بر طرح انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی ایران". آب و توسعه پایدار, 3, 1, 1395, 124-129. doi: 10.22067/jwsd.v3i1.59556
HARVARD
ظفرنژاد, فاطمه. (1395). 'نقدی بر طرح انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی ایران', آب و توسعه پایدار, 3(1), pp. 124-129. doi: 10.22067/jwsd.v3i1.59556
VANCOUVER
ظفرنژاد, فاطمه. نقدی بر طرح انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی ایران. آب و توسعه پایدار, 1395; 3(1): 124-129. doi: 10.22067/jwsd.v3i1.59556
)
ارسال نظر در مورد این مقاله