آشنا، ح. 1393. بهرهوری و حکمرانی پایدار منابع آب. گزارش تفصیلی نخستین هماندیشی سیاستگذاران منابع آب، وزارت نیرو، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، 1-99.
ابراهیمپور، ح. و خلیلی، ح. ۱۳۸۹. از حکمرانی خوب تا حکمرانی پایدار. هشتمین کنفرانس بینالمللی مدیریت، تهران، ایران.
ابراهیمزاده، ع. و اسدیان، م. 1392. تحلیل و ارزیابی میزان تحققپذیری حکمروایی خوب شهری در ایران مورد شناسی: شهر کاشمر. جغرافیا و آمایش شهری-منطقهای، 3(6): 17-30.
اردکانیان، ر. و ضرغامی، م. 1383. حکمرانی در مدیریت بههمپیوسته منابع آب. اولین کنگره ملی مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران.
اسکوهی، ف.، اسکوهی، م. و موحد محمدی، ح. 1397. استراتژی عوامل تأثیرگذار در مشارکت آموزش و ترویج کشاورزی بر مدیریت منابع آب. هفتمین کنگره ملی علوم ترویج و آموزش کشاورزی، منابع طبیعی و محیطزیست پایدار، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، 1-17.
امامجمعهزاده، ج.، شهرامنیا، ا. و صفریان گرمه خانی، ر. 1395. الگوی حکمرانی خوب؛ جامعه همکار و دولت کارآمد در مدیریت توسعه. فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، 12(36): 7-40.
امامی، م. و شاکری، ح. 1394. حکمرانی خوب و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. پژوهشنامه حقوق تطبیقی، 1(2): 25-75.
امیدیان، م.، طالقانی، غ.، محمدی، ف.، فیروزی، ج.، یعقوبی، ح.ر. و خواستار، ح. 1394. تحلیل نقش حکمرانی خوب در ارتقای توسعه انسانی: بررسی بینالمللی. مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، 7(3): 413-436.
اندیشکده تدبیر آب ایران. 1393. بهسوی چارچوب مفهومی و تحلیلی اصلاح حکمرانی آب. www.iwpri.com
توکلی، ه. و مومنی، م. 1395. بررسی میزان تحققپذیری شاخصهای حکمروایی خوب شهری با تأکید بر کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی مناطق 1، 7 و 22 شهر تهران). فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، 8(26): 2-18.
جابری، س.، مهراب قوچانی، ا. و غنیان، م. 1395. حکمرانی خوب رویکردی نوین در جهت تحقق مدیریت اثربخش منابع آب کشاورزی. رویکردهای پژوهشی در علوم اجتماعی، 2(8): 33-41.
حجاریان، م. و غلامزاده، ع. 1393. حکمرانی (حاکمیت). دانشگاه علامه طباطبایی، مدیریت استراتژیک صنعتی.
www.hajarian.com/index.php/component/content/article/154-students/nimsal-aval-93/531-2014-10-06-06-57-58
حکمتنیا، ح.، ملکی، م.، موسوی، م. و افشانی، ع. 1396. سنجش میزان تحققپذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (مطالعه موردی: شهر ایلام). پژوهشهای جغرافیای انسانی، 49(3): 607-619.
رزمی، م. ج. و صدیقی، س. 1391. الزامات تحقق حکمرانی خوب برای دستیابی به توسعه انسانی. چهارمین همایش ملی اقتصاد، ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، خمینیشهر، ایران.
رکنالدین افتخاری، ع.، عظیمی آملی، ج.، پورطاهری، م. و احمدیپور، ز. 1391. ارائه الگوی مناسب حکمروایی خوب روستایی در ایران. فصلنامه ژئوپلیتیک، 8(2): 1-28.
زایندهرودی، م.، خسروآبادی، م. و شکیبایی، ع. 1396. بررسی تأثیر شاخصهای حکمرانی خوب بر توزیع درآمد با بهکارگیری پانل دادهها (مطالعه موردی: کشورهای منتخب جنوب غربی آسیا). فصلنامه پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پایدار)، 17(3): 25-52.
ساعی، ع. و روشن، ت. 1389. تحلیل درک کیفیت حکمرانی در ایران. فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 6(21): 167-187.
شجاعی، ا. 1392. حکمرانی خوب در ایران، چالشها، کارآمدیها.
www.vekalatonline.ir/userfiles/Files/1378897546-good-haghgostar.ir.pdf
شریفزاده، ف. و قلیپور، ر. 1382. حکمرانی خوب و نقش دولت. فرهنگ مدیریت، 1(4): 93-109.
صادقی، م. و یگانه، ا. 1395. توسعه انسانی پایدار: نقش شاخصهای حکمرانی خوب. پنجمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی، تهران، ایران.
طبیبی، م.ر.، حسینی، ا. و رضایی، ت. 1394. ارزیابی شاخصهای حکمرانی خوب شهری در شهرهای مقصد گردشگری به روش IPA (مطالعه موردی: شهر تنکابن). گردشگری شهری، 2(3): 219-231.
علوی، س.ر. 1389. امکانسنجی استقرار نظام بهرهبرداری مشارکتی از منابع آب و خاک در اراضی پایاب سد شهید مدنی (ونیار) تبریز. مجله پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 3(1): 99-115.
علیزاده، س. و بیات، م. 1395. بررسی اثر حکمرانی خوب بر محیطزیست در کشورهای با درآمد متوسط. علوم و تکنولوژی محیط زیست، 18(2): 501-513.
غفوریفرد، س.، باقری، ع. و شجری، ش. 1394. ارزیابی ذیمدخلان در بخش آب (مطالعه موردی: محدوده مطالعاتی رفسنجان). تحقیقات منابع آب ایران، 11(2): 16-28.
غنیان، م.، برادران، م.، علی میرزایی، ع.، سلیمانی هارونی، خ. و پاشا، س. 1392. مدیریت مشارکتی منابع آب کشاورزی و مولفههای مؤثر بر آن مطالعه استان در خوزستان. مجله پژوهش آب در کشاورزی، ب، 27(2): 181-190.
فتحی زالوآبی، ا. 1391. ارزیابی آگاهی از حکمرانی پایدار آب در فرآیند حل تعارض رودخانه زایندهرود. پایاننامه کارشناسی ارشد توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان.
قائمی، آ.، لاریجانی، م.، شبیری، س.م. و سرمدی، م.ر. 1396. ارائه مدل مفهومی حکمرانی پایدار در مدیریت بههمپیوسته منابع آب کشور با تأکید بر آموزش و ظرفیتسازی. مجله آب و فاضلاب، 28(4): 112-117.
محمودی، ج.، رونقی، م.ح. و رونقی، م. 1392. تعیین وزن و رابطه بین شاخصهای حکمرانی خوب در ایران. فصلنامه مطالعات راهبردی، 16(4): 59-87.
میرزائی، م. 1395. عوامل مدیریتی بحران آب در ایران. طبیعت ایران، 1(1): 11-13.
Allan T. 2001. The Middle East Water Question: Hydropolitics and the Global Economy. London, I.B. Tauris & Co Ltd.
Qiao G., Zhao L. and Klein K.K. 2009. Water user associations in Inner Mongolia: Factors that influence farmers to join. Agricultural Water Management, 96(5): 822-830.
Rogers P. and Hall A. 2003. Effective Water Governance, Global Water Partnership. Stockholm, Elanders Novum.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله