استراس، آنسلم، و کوربین، جولیت. (1393). اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی، رویهها و شیوهها. مترجم: بیوک محمدی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. چاپ سوم، تهران، ایران.
امینی فسخودی، عباس، و میرزایی، مهرنوش. (1392). پیامدهای بحران کم آبی و خشکشدن زایندهرود در مناطق روستایی (مطالعه موردی: جلگه براآن در شرق اصفهان). توسعه محلی (روستایی-شهری)، 5(2)، 157-180. doi: 10.22059/jrd.2013.50589
بشیری، سعید، بیات، بهرام، جمشیدی، شروین، و صالحزاده، رضا. (1400). تبیین ابعاد و مولفههای تابآوری در مدیریت بحران (مورد مطالعه: شهر تهران). مطالعات بین رشتهای دانش راهبردی، 11(44)، 61-96. Dor: 20.1001.1.24234621.1400.11.44.3.2
حسنی، سید قاسم. (1397). تحلیلی بر چالشها و آسیبپذیری تابآوری فرهنگی در اجتماع بومی (مطالعه موردی تالابهای محلی فریدون کنار). جامعهشناسی نهادهای اجتماعی، 5(12)، 269-291. doi: 10.22080/ssi.1970.2140
خدامرادی، صادق، مداحی، محمدابراهیم، احدی، حسن، بشارت، محمدعلی، و مظاهری تهرانی، محمدمهدی. (1400). مقدمه بر مفهومپردازی تابآوری فرهنگی. مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی (مطالعات راهبردی جهانی شدن)، 11(38)، 276-297.
رامشت، محمدحسین، عباسی، علیرضا، و منتظری، مجید. (1379). تحول تاریخ طبیعی زایندهرود و شکلگیری مدنیت در حاشیه آن. مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان (علوم انسانی)، 11(2)، 101-116.
رضایی میرقائد، طوبی، و گلی، ساره. (1399). آنالیز دادههای شاخصهای تابآوری شهر اصفهان در برابر بحران. پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده علوم ریاضی، اصفهان، ایران.
زرین، آذر، و داداشی رودباری، عباسعلی. (1400). مدیریت ریسک خشکسالی در شرایط تغییر اقلیم: نقش سیاستهای ملی و برنامه مدیریت خشکسالی (DMP). آب و توسعه پایدار، 8(1)، 107-112.
شمس احمر، مهران. (1400). ساختار و کارکردهای فرهنگ) تأملی در خاستگاه چیستی و چرایی فرهنگ اجتماعی). آگرین کتاب، تهران، ایران.
فائقی، سحر، و نوابخش، مهرداد. (1395). برساخت معنایی پیامدهای فرهنگی کم آبی و خشکسالی زاینده رود (با تأکید بر هویت فرهنگی شهروندان اصفهانی). مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 8(4)، 35-59. https://sanad.iau.ir/Journal/jisds/Article/821548
مروج تربتی، خاطره، و پورنادری، حسین. (1392). بررسی تداوم سنتهای موثر در شکلگیری پل خواجو بر اساس مطالعه تطبیقی پلهای تاریخی شهر اصفهان. باغ نظر، 10(27)، 61-70.
ناجی، الهام سادات، و شیخالاسلام، سیده فردوس. (1392). جامعهپذیری موفق زمینهساز مسوولیتپذیری جوانان.کنگره پیشگامان پیشرفت.دوره چهارم، کتابخانه ملی جمهوری اسلامی، اسفند 1392، شیراز، ایران. https://sid.ir/paper/864515/fa
وارثی، حمید، و صفرآبادی، اعظم. (1393). نقش عوامل اجتماعی گردشگری در توسعه گردشگری شهری (مورد مطالعه: شهر اصفهان). مطالعات جامعه شناختی شهری (مطالعات شهری)، 4(12)، 101-128. https://sanad.iau.ir/Journal/urb/Article/1015948
یادگاریفر، فاطمه، پودینه، محمدرضا، و اسماعیلنژاد، مرتضی. (1402). ارزیابی تابآوری شهرستان زاهدان در برابر بحران آب و خشکسالی. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۲۳(۶۸)، ۳۴۵-۳۶۴. http://dorl.net/dor/20.1001.1.22287736.1300.0.0.101.4
Abi-hashem, N. (2011). On Cultural Resiliency. The Australian community Psychologist, 23(2), 23-31.
Colaizzi, P.F. (1978). Psychological research as a phenomenologist views it. In: Valle, R.S. and King, M., Eds., Existential-Phenomenological Alternatives for Psychology, Oxford University Press, New York, 48-71.
Fountoulakis, N., Siamouli, M., Magiria, S. & Kaprinis, G. (2008). Late-life depression, religiosity, cerebrovascular disease, cognitive impairment and attitudes towards death in the elderly: Interpreting the data. Medical Hypothesis, 70(3), 493-496. DOI: 10.1016/j.mehy.2007.01.093
Holtorf, C. (2018). Embracing change: How cultural resiliencies increased through cultural heritage. WorldArchaeology, 50(4), 639-650. https://doi.org/10.1080/00438243.2018.1510340
Isidiho, A, Sabran, M, & Sufian Burhan, N. (2023). Resiliency and Sustainability after Oil Spill in Imo State and the Niger Delta Region of Nigeria. Journal of Contemporary Issues and Thought, 13(1), 50-61. https://doi.org/10.37134/jcit.vol13.1.6.2023
Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. SAGE, Thousand Oaks, 289-331.
Plieninger, T., & Bieling, C. (2012). Resilience and Cultural Landscape: Understanding and Managing change in human shaped environments. Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9781139107778
Richman, J. & Fraser, M. (2001). Resilience in childhood: The role of risk and protection. The Context of Youth Violence: Resilience, Risk and Protection. 1-12
Smyntyna, O. (2016). Cultural Resilience theory as an Instrument of Modeling of Human response to the global climate change. A case study in the north western Black sea region on the Plestocene – Holocene boundary. RIPARIA, 2, 1-20. http://dx.doi.org/10.25267/Riparia.2016.v2.01
ارسال نظر در مورد این مقاله