نوع مقاله : مقاله علمی- ترویجی
نویسندگان
دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
رودخانهها از جمله منابع آبی سطحی مهمی هستند که در طی زندگی بشر همواره مورد توجه بودهاند. این توجه ناشی از وابستگی انسان به آب و پاسخ دادن به این وابستگی در موضوعاتی از قبیل کشاورزی، انتقال آب، مهار سیلابها و حمل و نقل آبی است. در گذشته این باور وجود داشت که اقدامات اساسی همچون بهرهبرداری از رودخانهها و حفاظت در برابر سیلابها، تنها مربوط به مهندسی رودخانه است، ولی در حقیقت این اقدامات در حوزهی احیا و ساماندهی رودخانهها قرار داشته است. در معنای امروزی سابقهی فعالیت مهندسین رودخانه از 60-50 سال تجاوز نکرده و از رشتههای نسبتاً جدید مهندسی عمران آب در کشور ما شناخته میشود. بایستی این نگرش تک علمی به مهندسی رودخانه برداشته شود، زیرا متخصصان این علم در حقیقت باید علاوه بر اطلاعات هیدرولیکی، تواناییهای هیدرولوژیکی، زمین شناسی، محیط زیست، پیش از ورود به مباحث کارشناسی، دارای تجربهی عملی مشخصی باشند، بهعلت آنکه شرایط هر رودخانه با رودخانهی دیگر متفاوت بوده و هیچ گاه نمی توان نتایج یک مشاهدهی علمی و تجربهی عملی یک رودخانه را به دیگری تعمیم داد. در این تحقیق به تجربه و توصیههای انجمن ادارهی عمران آمریکا (USACE) در زمینهی تربیت مهندسین رودخانه در آینده و پیشنهادهای این انجمن برای ارتقاء متخصصین این حوزه استناد شده است.
کلیدواژهها
ارسال نظر در مورد این مقاله