Paradigmatic Pattern of Cultural Resilience in Zayandehrud Water Shortage Crisis

Document Type : Applied Article

Authors

• Majid Raoufi Borojeni ¹
• Siamak Koorang Beheshti ²
• Ali Rashidpoor ³

¹ Ph.D. Student, Department of Cultural Management, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran.

² Assistant Professor, Department of Cultural Management, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran.

³ Associate Professor, Department of Cultural Management, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran.

10.22067/jwsd.v11i1.2312-1289

Abstract

So far, many researches have been conducted in various fields of the water shortage crisis, mostly in environmental and economic fields, and in a few of them, attention has been paid to the influence of cultural elements as a moderating factor of the effects of this crisis. The present research has been formed to provide a paradigmatic pattern of cultural resilience in the water shortage crisis of Zayandehrud, which was carried out using a qualitative method and grounded theory approach. Using theoretical sampling and the snowball method, the number of 24 people who were interested and concerned in the field of water shortage issues and had sufficient information, experience, or knowledge in this field were selected and during the in-depth interview Semi-structured, they expressed their answers. Data analysis was done with the Colaizzi method in the framework of grounded theory. The Lincoln and Goba evaluation method was used to validate the research, and the validity of the data was confirmed by going back to the interviewees and two coders. The findings were 22 categories, "accepting the phenomenon of water shortage as a reality" as the pivotal phenomenon, 3 categories of causal condition (sufficient information, water literacy, communication) 4 categories of contextual condition (hope, religious beliefs, attachment to the residence, economic dependence) 5 categories of intervening condition (trust, pragmatism, attitude, social responsibility, collective cooperation) 5 interaction strategy (change in habits of oneself and others, participation, prevention, saving) and 4 categories of consequences (productivity, entrepreneurship, creativity and awareness) were categorized.

Keywords

• Cultural Resilience
• Water Shortage
• Social Responsibility
• Collective Cooperation

Main Subjects

• Risk, Sustainability and Resilience

---

References

استراس، آنسلم، و کوربین، جولیت. (1393). اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی، رویه‌ها و شیوه‌ها. مترجم: بیوک محمدی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. چاپ سوم، تهران، ایران.
امینی فسخودی، عباس، و میرزایی، مهرنوش. (1392). پیامدهای بحران کم آبی و خشک‌شدن زاینده‌رود در مناطق روستایی (مطالعه موردی: جلگه براآن در شرق اصفهان). توسعه محلی (روستایی-شهری)، 5(2)، 157-180. doi: 10.22059/jrd.2013.50589
بشیری، سعید، بیات، بهرام، جمشیدی، شروین، و صالح‌زاده، رضا. (1400). تبیین ابعاد و مولفه‌های تاب‌آوری در مدیریت بحران (مورد مطالعه: شهر تهران). مطالعات بین رشته‌ای دانش راهبردی، 11(44)، 61-96. Dor: 20.1001.1.24234621.1400.11.44.3.2
حسنی، سید قاسم. (1397). تحلیلی بر چالش‌ها و آسیب‌پذیری تاب‌آوری فرهنگی در اجتماع بومی (مطالعه موردی تالاب‌های محلی فریدون کنار). جامعه‎شناسی نهادهای اجتماعی، 5(12)، 269-291.  doi: 10.22080/ssi.1970.2140
خدامرادی، صادق، مداحی، محمدابراهیم، احدی، حسن، بشارت، محمدعلی، و مظاهری تهرانی، محمدمهدی. (1400). مقدمه بر مفهوم‌پردازی تاب‌آوری فرهنگی. مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی (مطالعات راهبردی جهانی شدن)، 11(38)، 276-297.
رامشت، محمدحسین، عباسی، علیرضا، و منتظری، مجید. (1379). تحول تاریخ طبیعی زاینده‌رود و شکل‎گیری مدنیت در حاشیه آن. مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان (علوم انسانی)، 11(2)، 101-116. 
رضایی میرقائد، طوبی، و گلی، ساره. (1399). آنالیز داده‌های شاخص‌های تاب‌آوری شهر اصفهان در برابر بحران. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده علوم ریاضی، اصفهان، ایران.
زرین، آذر، و داداشی رودباری، عباسعلی. (1400). مدیریت ریسک خشکسالی در شرایط تغییر اقلیم: نقش سیاست‌های ملی و برنامه مدیریت خشکسالی (DMP). آب و توسعه پایدار، 8(1)، 107-112.
شمس احمر، مهران. (1400). ساختار و کارکردهای فرهنگ) تأملی در خاستگاه چیستی و چرایی فرهنگ اجتماعی). آگرین کتاب، تهران، ایران.
فائقی، سحر، و نوابخش، مهرداد. (1395). برساخت معنایی پیامدهای فرهنگی کم آبی و خشکسالی زاینده رود (با تأکید بر هویت فرهنگی شهروندان اصفهانی). مطالعات‌ توسعه اجتماعی ایران، 8(4)، 35-59. https://sanad.iau.ir/Journal/jisds/Article/821548
مروج تربتی، خاطره، و پورنادری، حسین. (1392). بررسی تداوم سنت‌های موثر در شکل‌گیری پل خواجو بر اساس مطالعه تطبیقی پل‌های تاریخی شهر اصفهان. باغ نظر، 10(27)، 61-70. 
ناجی، الهام سادات، و شیخ‌الاسلام، سیده فردوس. (1392). جامعه‌پذیری موفق زمینه‌ساز مسوولیت‌پذیری جوانان.کنگره پیشگامان پیشرفت.دوره چهارم، کتابخانه ملی جمهوری اسلامی، اسفند 1392، شیراز، ایران. https://sid.ir/paper/864515/fa
وارثی، حمید، و صفرآبادی، اعظم. (1393). نقش عوامل اجتماعی گردشگری در توسعه گردشگری شهری (مورد مطالعه: شهر اصفهان). مطالعات جامعه‌ شناختی شهری (مطالعات شهری)، 4(12)، 101-128. https://sanad.iau.ir/Journal/urb/Article/1015948 
یادگاری‌فر، فاطمه، پودینه، محمدرضا، و اسماعیل‌نژاد، مرتضی. (1402). ارزیابی تاب‌آوری شهرستان زاهدان در برابر بحران آب و خشکسالی. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۲۳(۶۸)، ۳۴۵-۳۶۴. http://dorl.net/dor/20.1001.1.22287736.1300.0.0.101.4
Abi-hashem, N. (2011). On Cultural Resiliency. The Australian community Psychologist, 23(2), 23-31. 
Colaizzi, P.F. (1978). Psychological research as a phenomenologist views it. In: Valle, R.S. and King, M., Eds., Existential-Phenomenological Alternatives for Psychology, Oxford University Press, New York, 48-71. 
Fountoulakis, N., Siamouli, M., Magiria, S. & Kaprinis, G. (2008). Late-life depression, religiosity, cerebrovascular disease, cognitive impairment and attitudes towards death in the elderly: Interpreting the data. Medical Hypothesis, 70(3), 493-496. DOI: 10.1016/j.mehy.2007.01.093
Holtorf, C. (2018). Embracing change: How cultural resiliencies increased through cultural heritage. WorldArchaeology, 50(4), 639-650. https://doi.org/10.1080/00438243.2018.1510340
Isidiho, A, Sabran, M, & Sufian Burhan, N. (2023). Resiliency and Sustainability after Oil Spill in Imo State and the Niger Delta Region of Nigeria. Journal of Contemporary Issues and Thought, 13(1), 50-61. https://doi.org/10.37134/jcit.vol13.1.6.2023
Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. SAGE, Thousand Oaks, 289-331. 
Plieninger, T., & Bieling, C. (2012). Resilience and Cultural Landscape: Understanding and Managing change in human shaped environments. Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9781139107778
Richman, J. & Fraser, M. (2001). Resilience in childhood: The role of risk and protection. The Context of Youth Violence: Resilience, Risk and Protection. 1-12 
Smyntyna, O. (2016). Cultural Resilience theory as an Instrument of Modeling of Human response to the global climate change. A case study in the north western Black sea region on the Plestocene – Holocene boundary. RIPARIA, 2, 1-20. http://dx.doi.org/10.25267/Riparia.2016.v2.01