با همکاری انجمن هیدرولیک ایران

نوع مقاله : مروری

نویسندگان

1 بخش تحقیقات نانوتکنولوژی، پژوهشگاه بیوتکنولوژی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرج، ایران

2 بخش تحقیقات نانوتکنولوژیُ پژوهشگاه بیوتکنولوژی،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

3 پژوهشگر بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران

10.22067/jwsd.v12i1.2410-1370

چکیده

امروزه میکروپلاستیک‌ها به عنوان یک آلاینده نوظهور، به دلیل پایداری بالا در محیط زیست و سمیت ذاتی به یک موضوع مهم و نگرانی جهانی به ویژه در خاک و آب‌های زیرزمینی مطرح هستند. میکروپلاستیک‌ها از منابع مختلفی از جمله جو، برهمکنش با بدنه‌های آب سطحی، زیرساخت‌های شهری یا خاک‌های کشاورزی وارد محیط خاک و آب‌های زیرزمینی می‌شوند. فرآیند‌های انتقال مکانیکی، فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی می‌توانند از طریق فشار مکانیکی، واکنش‌های فیزیکوشیمیایی و بیوتورباسیون بر پویایی و رفتار انتقال میکروپلاستیک‌ها از طریق منافذ و شکستگی‌ها و همچنین برهمکنش با سنگدانه‌های کلوئیدی در محیط خاک و آب زیرزمینی اثر گذارند. سرنوشت میکروپلاستیک‌ها در محیط متخلخل زیرسطحی به شدت به ماهیت محیط پذیرنده (الکترولیت، قدرت یونی، مواد آلی محلول و غیره)، موجودات زنده، ماهیت میکروپلاستیک‌ها (چگالی، ترکیب شیمیایی، اندازه، شکل، گروه‌های عاملی و پوشش سطحی) و شیمی آب بستگی دارد. میکروپلاستیک‌ها به دلیل ماهیت آبگریزی، ظرفیت جذب و مساحت بالا، جاذب و فعال‌کننده سایر آلاینده‌ها در طول فرآیندهای نفوذ و زهکش می‌باشند و منجر به گسترش آلودگی می‌شوند. بنابراین بازسازی منابع آلوده شده برای حفاظت از سلامت اکوسیستم و انسان با مواد و فناوری‌های نوآورانه لازم و ضروری است. نانوفناوری به عنوان یک رویکرد همه جانبه در سه حیطه جذب، فرآیند غشایی و تخریب فتوکاتالیستی میکروپلاستیک‌ها نقش مؤثری دارد. اگرچه ملاحظات ایمنی، پیامدهای محیط زیستی و همچنین عملکرد نانومواد در حذف میکروپلاستیک‌ها از محیط واقعی نیاز به بررسی و مطالعات بیشتر دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

CAPTCHA Image